Bosreservaat De Imboschberg is in 1999 aangewezen. Het bestaat voor 50% uit heide. Het bos bestaat voornamelijk uit grove-dennenbos. Ruwe berk is algemeen als mengsoort, soms als hoofdboomsoort na spontane verstiging in stormvlakte uit 1972/1973. Er komen enkele stukken voormalig eikenhakhout voor. In de kruidlaag domineert blauwe bosbes. Beukenver...
In het bosreservaat Herkenboscher Heide komen pleistocene afzettingen uit de Formatie van Sterksel en de Formatie Twente aan de oppervlakte voor. Het zijn grindhoudende zandgronden, dekzanden en lössgronden met daarin holtpodzolgronden, vorstvaaggronden, vlakvaaggronden en ooivaaggronden. De gronden hebben grondwatertrap VIIId. De verbreiding van d...
Bosreservaat Grote Weiland is een in 1945 aangeplant populierenbos. De populier begint af te takelen, waarbij de tweede boomlaag van zwarte els de volgende generatie gaat domineren. Waar geen els is aangeplant, ontstaan grote grazige open plekken, die onderhouden worden door Schotse Hooglanders. In de zuidoost hoek is gewone es aangeplant, die voor...
In acht bosreservaten, Stille Eenzaamheid, Kremboong, Tongerense Hei, Norgerholt, Zwarte Bulten, Mattemburgh, Hollandse Hout en Houtribbos, is voor de eerste keer het centrale transect in de kernvlakte met een oppervlakte van 1000 mr geonventariseerd.Per reservaat wordt de totale soortenlijst gegeven en het maximum aantal waargenomen vruchtlichamen...
In het bosreservatenprogramma worden kansen en bedreigingen van zelfregulerend bos m.b.t. biodiversiteit in kaart gebracht. Bosreservaat het Rot in het Woold onder Winterswijk, een oud bos op keileeem en tertiaire klei, is een voorbeeld van bosbeelden en natuurdoelen die gerealiseerd kunnen worden door zelfregulatie. Een beschrijving van de boshist...
In het Belgische bosreservaat Kersselaerspleyn (Zoniënwoud) is de vegetatie op 201 dode beukenstammen opgenomen. Uit deze inventarisatie blijkt dat de dode beukenbomen een belangrijk substraat zijn voor veel planten. Het aantal plantensoorten op de dode beukenstammen neemt toe met de diameter en het verteringsstadium van de stam.
In het bosreservatenprogramma worden kansen en bedreigingen van zelfregulerend bos m.b.t. biodiversiteit in kaart gebracht. Bosreservaat het Rot in het Woold onder Winterswijk, een oud bos op keileeem en tertiaire klei, is een voorbeeld van bosbeelden en natuurdoelen die gerealiseerd kunnen worden door zelfregulatie. Een beschrijving van het voorko...
Bosreservaat De Horsten is een floristisch karakteristiek Ruigt Elzenbos. Het bos is op het moment van aanwijzing ruim 200 jaar oud. Het bestaat uit hakhoutcomplexen van es en els, deels doorgeschoten, deels recent afgezet. Er is opgaand bos van es, els en berk. Er komen enkele populierenbosjes voor. In het noorden domineert zomereik. De kruidlaag ...
?Bosreservaat De Heul is in 1998 aangewezen als bosreservaat. Het bestaat uit grove dennen, douglas, Japanse lariks en Oostenrijkse den. In het grove-dennenbos heeft zich een struiklaag van sporkehout, lijsterbes, berk, zomereik en grove den ontwikkeld. De kruidlaag bestaat uit bochtige smele met pijpenstrootje, brede stekelvaren of blauwe bosbes.
In bosreservaten op arme en rijke pleistocene zandgronden is de samenstelling van het humusprofiel onderzocht voor verschillende ontwikkelingsstadia (leeftijden) van het bos. Het zwaartepunt lag op het bepalen van de voorraden koolstof, fosfor (fosfaat) en stikstof en de stikstofmineralisatie. Ook is een inschatting gemaakt van de aandelen koolstof...
