Verkenning verwerkingsopties bedrijfsmatig gemengd kunststofverpakkingsafval

Doel van dit onderzoek was om te inventariseren welke verwerkingsopties geschikt zijn voor het verwerken van kunststofverpakkingsafval van de Rijksoverheid. Hierbij is gekeken naar technische haalbaarheid van verschillende opties, maar ook naar beschikbaarheid van de techniek in Nederland (in de komende 5 jaar), gerelateerde kosten en milieu impact. Het gescheiden ingezamelde kunststofverpakkingsafval van de Rijksoverheid is eind 2018 onderzocht op samenstelling, zowel wat betreft de aanwezige materialen als de soorten verpakkingen en objecten. Dit materiaal werd van 5 verschillende locaties in duplo onderzocht. Hieruit blijkt dat dit gescheiden ingezamelde kunststofverpakkingsmateriaal uit ongeveer 60% kunststof bestaat, voor kleine hoeveelheden uit metalen en drankenkartons (elk ca. 3%) en uit twee stoorstoffen, namelijk organisch materiaal (ca. 17%) en papier & karton (ca. 17%). Door de relatief grote hoeveelheden van de twee stoorstoffen kan dit materiaal nu nog niet direct verwerkt worden in een sorteerinstallatie voor huishoudelijke kunststofverpakkingen. Idealiter wordt de inzamelwijze zodanig aangepast dat er minder dan 15% of bij voorkeur nog minder dan 10% van de twee stoorstoffen in het ingezamelde materiaal aanwezig zijn. Dit zou bereikt kunnen worden door voorlichting van de gebruikers, aangevuld met aanpassingen in de afvalemmers (inwerpopeningen, iconen, groepering). Hierna kan dit materiaal worden verwerkt bij reguliere sorteerbedrijven voor huishoudelijk PMD materiaal. Met een model voor het huishoudelijke kunststofverpakkingsafval is het massastroomschema van dit materiaal ingeschat. Hieruit blijkt dat reguliere sortering en mechanische recycling ongeveer 58 ton aan gewassen maalgoed zal opleveren. In het geval deze gerecyclede kunststoffen worden toegepast op een wijze waardoor virgin kunststof wordt vervangen, leidt dit ongeveer tot een reductie in broeikasgasemissies van 239 ton CO2 equivalenten. Uit het onderzoek naar de alternatieve methoden blijkt dat alleen nascheiding als alternatieve verwerkingsmethode nu gereed is in Nederland. Dit vereist een centrale verwerking van al het restafval van de Rijksoverheid en lijkt daarmee financieel weinig aantrekkelijk. Magnetische dichtheidsscheiding zal zich waarschijnlijk binnen 5 jaar ontwikkelen tot een robuust alternatief, maar met nog onbekende financiële gevolgen. Andere alternatieven zijn of niet gereed of vormen slechts een deel van een toekomstige alternatieve oplossing. Hierbij blijft klassieke gescheiden inzameling, sortering en mechanische recycling dus voorlopig, met de kennis die wij nu bezitten, de beste verwerkingswijze voor de komende 5 jaar.