Precisie plaatsing van drijfmest in maïs : veldproeven met precieze plaatsing van mest ten opzichte van de maïsrij bij bemesten en zaaien in aparte werkgangen en het effect op bodemdichtheid en mineralenbenutting

In 2009 is er ter oriëntatie een proefveld aangelegd om na te gaan of rijenbemesting met drijfmest in snijmaïs op zandgrond met behulp van RTK GPS tractor besturing in twee afzonderlijke werkgangen realiseerbaar is. Naast afstemming van de verschillende werkzaamheden is toen ook onderzocht of het berijden van de grond na de hoofdgrondbewerking invloed heeft op de groei en ontwikkeling van maïs. In 2010 is de proefopzet aangepast en is een gangbare drijfmestinjecteur voorzien van 8 mestinjectietanden met een onderlinge afstand van 75 cm om de objecten beter te kunnen aanleggen. Er werden twee proeven aangelegd, één voor effecten van verschillende methoden van mestplaatsing en één voor de effecten van berijding. Ruim een week na de mestinjectie is maïs gezaaid met een 8-rijige precisie zaaimachine. Bij de mestplaatsingsproef werd het zaad bij twee objecten recht boven de mest en bij twee objecten 10 cm naast de mest werd gezaaid. Bij elke mestinjectievariant werden twee mesthoeveelheden, 20 en 35 ton varkensdrijfmest, toegepast. Van de objecten werden ontwikkeling, opbrengst en gehalten N en P vastgesteld. Tussen de verschillende bemestingsvarianten waren de verschillen in productie, stikstof- en fosfaat-opname nauwelijks significant. Dit wijst erop dat er sprake is van een hoge N mineralisatie op het perceel, veroorzaakt door jarenlange bemesting met dierlijke mest. Proeven met dit systeem zullen wellicht op schralere percelen tot andere resultaten komen.