Doden of bedwelmen?

Aan het einde van de achttiende eeuw was de weerzin tegen het doden van bijen een belangrijke drijfveer om een andere bijenwoning te bedenken die de bezwaren van de ronde korf wegnam. Die bezwaren zijn precies dezelfde als die we tegenwoordig zouden aanvoeren: de bijen laten zich slecht manipuleren, wat met name lastig is met het oog op de zwermbeheersing, en het is noodzakelijk om de bijen hun nest te ontnemen om bij de honing te kunnen, of nog erger, om zoals gezegd de bijen te dóden om bij de honing te kunnen. Voor de goede orde, de weerzin tegen deze praktijken was aanvankelijk economisch en niet ethisch van aard: bijen doden was op de eerste plaats kapitaalvernietiging. De ethische bezwaren kwamen pas in de negentiende eeuw. Tijd voor misschien wel de meest omstreden vergeten kwestie: moet de imker volken na de laatste dracht doden, of zijn er ook alternatieven? En welke dan?